Kontynuując rozważania dot. udziału w postępowaniu cywilnym przeciwko psychoterapeucie – dotarliśmy do momentu, w którym zleceniobiorca udzielił odpowiedzi na pozew. Takie pismo zostanie nam doręczone przez Sąd i w niektórych wypadkach zostaniemy poproszeni o udzielenie odpowiedzi na pismo (tzw. repliki). W ramach repliki możliwie będzie przytoczenie kolejnych faktów, złożenie wniosków dowodowych, a przede wszystkim ustosunkowanie się do twierdzeń pozwanego.

Należy pamiętać, że Sąd nie musi nam udzielać prawa do złożenia repliki (tzn. zarządzać wymiany pism). Dlatego też warto trzymać się zasady, aby najważniejsze dowody i twierdzenia składać wraz z pozwem, a ewentualnie prosić Sąd o umożliwienie złożenia odpowiedzi na odpowiedź na pozew (czyli właśnie repliki). Jest to związane z tzw. zasadą prekluzji dowodowej, która może utrudnić nam postępowanie. Docelowo – jeśli mamy jakieś ważne informacje czy dowody – składajmy je przy najbliższej okazji, najlepiej wraz z pozwem.

Po wymianie pism (pozwany może odpowiedzieć na naszą replikę swoim pismem – tzw. dupliką), Sąd najpewniej wyznaczy termin rozprawy. Podczas rozprawy może zostać przeprowadzone wysłuchanie informacyjne stron, a następnie realizowane kolejne wnioski dowodowe, w szczególności związane z przesłuchaniem świadków. Warto pamiętać, że w ramach wysłuchania informacyjnego stron (tzw. wstępnego) Sąd może nie dopuścić stronom prawa zadawania pytań, a jedynie poprzestać na zadaniu swoich pytań. Nie trzeba się jednak martwić, gdyż prawo do zadania pytań będziemy mieli jeszcze pod koniec procesu w ramach wysłuchania stron.

O kwestii przebiegu rozprawy, w tym zachowania się na sali sądowej napiszemy osoby artykuł. W ujęciu prawnym warto jednak pamiętać, że sprawa może nie zakończyć się na jednej rozprawie – Sąd może odroczyć jej termin jeśli będzie istniała konieczność wysłuchania większej ilości świadków czy przeprowadzenia innych dowodów np. z opinii biegłego. Sąd między rozprawami może również m.in. zwrócić się do instytucji o przekazanie akt (np. z postępowania dyscyplinarnego czy Policji), które mogą stanowić dowód w sprawie.

Z punktu widzenia konsumenta najbardziej stresujące wydaje się jego przesłuchanie. Oprócz pytań ze strony Sądu – pytania może wówczas zadawać również druga strona, jak również nasz własny pełnomocnik, jeśli takowy został ustanowiony. W toku przesłuchania należy opowiedzieć historię współpracy z psychoterapeutą, wskazać zarzuty pod jego adresem oraz podać inne istotne dla sprawy informacje dot. np. skutków działania nierzetelnego psychoterapeuty. Ewentualnie zakres wypowiedzi warto wcześniej skonsultować z profesjonalnym pełnomocnikiem.

Sprawę kończy wydanie wyroku (chyba, że sprawa nie zakończy się merytorycznym rozpoznaniem np. na skutek cofnięcia pozwu). Sąd co do zasady nie doręcza wyroku stronom – warto ustalić treść orzeczenia, aby w terminie 7 dni od jego ogłoszenia wnieść wniosek o uzasadnienie. Uzasadnienie będzie niezbędne, jeśli będziemy chcieli zaskarżyć niekorzystne dla nas rozstrzygnięcie. Po otrzymaniu orzeczenia z uzasadnieniem będziemy mieli 14 dnia na wniesienie apelacji (7 dni na wniesienie zażalenia na postanowienia np. w przedmiocie umorzenia).

W przypadku postępowania przed sądem II instancji postępowanie jest dość podobne, przy czym najczęściej zamyka się w ramach jednej rozprawy, a Sąd nie prowadzi postępowania dowodowego (przynajmniej nie w całości), opierając się na dowodach zebranych przez sąd pierwszej instancji.

M.S.